شخابيط
شخابيط فى دماغى و أستيكه
بتشوه و لا تمسحش
إبداع
و سطور من كتر خناقى ف راسها
صداع
و الدوخه بترسم خطوة هاوى
لأبعد قاع
و اتألم و لا باتكلم
علشان شارى
مش بياع
أنا و سط الناس و غريب
عطشان و باحاسب ع المشاريب
بابنى لهم فى العمارات و انا ساكن
كهف كئيب
متونس بالسلعوه و صوت الديب
و باغنى بقولوا نحيبى أشجى
نحيب
شاطر بيقولوا كمان
علشان فى الخيبه قطعت اشواط
و السكه لدمعة عينى بلاط
أزعل تلقانى قالبها عياط فى عياط
فى هدومى
ما اشكيش لو حتى لمين
الناس نايمين
و مخدتى شاربه همومى
و بتفهم قبل ما ابوح
من يوم ما وعيت باحكى لها
حافض قطنها و فتلها
بتطبطب ع المجروح
و عجلتى كمان و جادونها
فى السكه بتسمع نبضى
و تدق معاه بحنين
مع إن العجله حديد
و انا و الناس مش هتصدق
كلنا إنسان من طينن
التعليقات على الموضوع